Łukasza 20:22-33 Słowo Życia (PSZ)

22. Powiedz nam więc, czy słusznie płacimy podatki Rzymowi, czy nie?

23. Jezus, zdając sobie sprawę z ich podstępu, powiedział:

24. – Pokażcie mi najpierw monetę. Czyją podobiznę i tytuł na niej widzicie?– Cezara – odpowiedzieli.

25. – Oddajcie więc cezarowi to, co jego, a Bogu – co należy do Boga!

26. Nie udało im się więc na oczach ludzi sprowokować Go do jakiejś niefortunnej wypowiedzi na temat podatków. A zaskoczeni Jego odpowiedzią, zamilkli.

27. Wtedy przyszli do Jezusa saduceusze – przedstawiciele ugrupowania nauczającego, że nie będzie zmartwychwstania:

28. – Nauczycielu! – zwrócili się do Jezusa. – Prawo Mojżesza naucza: „Jeśli umrze mężczyzna, nie pozostawiając potomstwa, jego brat powinien ożenić się z wdową po zmarłym i mieć z nią potomstwo”.

29. Otóż żyło kiedyś siedmiu braci. Najstarszy z nich ożenił się, ale wkrótce zmarł, nie pozostawiając dzieci.

30. Wówczas z wdową ożenił się drugi,

31. potem trzeci brat, potem następny i kolejny – aż do siódmego – lecz wszyscy zmarli bezdzietnie.

32. W końcu umarła także ta kobieta.

33. Jeśli rzeczywiście umarli zmartwychwstaną, to czyją będzie wtedy żoną, skoro wszyscy bracia się z nią ożenili?

Łukasza 20