Łukasza 17:8-16 Słowo Życia (PSZ)

8. Nie. Mówicie raczej: „Teraz przygotuj kolację i usługuj mi, aż się najem i napiję. A potem ty będziesz mógł zjeść”.

9. Przecież nie dziękujecie słudze za wykonanie tego, co jest jego normalnym obowiązkiem.

10. Dlatego i wy nie spodziewajcie się pochwały, gdy wykonacie to, co wam poleciłem, ale mówcie: „Jesteśmy sługami. Spełniliśmy jedynie nasz obowiązek”.

11. Podążając w kierunku Jerozolimy, Jezus przechodził przez graniczne tereny Galilei i Samarii.

12. Gdy wchodził do pewnej wioski, spotkał dziesięciu trędowatych.

13. Ci, zachowując obowiązujący dystans, zawołali:– Jezusie, Mistrzu, zlituj się nad nami!

14. On spojrzał na nich i rzekł:– Idźcie i poproście, aby zbadali was kapłani.A gdy byli jeszcze w drodze, zostali całkowicie uzdrowieni.

15. Jeden z nich, widząc, co się stało, szybko powrócił do Jezusa, głośno wielbiąc Boga.

16. Rzucił się Mu do stóp i gorąco dziękował za uzdrowienie. A był to człowiek z pogardzanej przez wszystkich Samarii.

Łukasza 17