Łukasza 17:13-22 Słowo Życia (PSZ)

13. Ci, zachowując obowiązujący dystans, zawołali:– Jezusie, Mistrzu, zlituj się nad nami!

14. On spojrzał na nich i rzekł:– Idźcie i poproście, aby zbadali was kapłani.A gdy byli jeszcze w drodze, zostali całkowicie uzdrowieni.

15. Jeden z nich, widząc, co się stało, szybko powrócił do Jezusa, głośno wielbiąc Boga.

16. Rzucił się Mu do stóp i gorąco dziękował za uzdrowienie. A był to człowiek z pogardzanej przez wszystkich Samarii.

17. – Czy nie uzdrowiłem dziesięciu? – zapytał Jezus. – Gdzie jest pozostałych dziewięciu?

18. Dlaczego i oni nie wrócili, aby podziękować za to Bogu – tylko ten cudzoziemiec?

19. Potem zwrócił się do uzdrowionego:– Możesz odejść. Uwierzyłeś i dlatego odzyskałeś zdrowie.

20. Pewnego razu faryzeusze zapytali Jezusa, kiedy nastanie królestwo Boże.– Królestwo Boże nadejdzie niezauważalnie – odpowiedział.

21. – Nikt nie powie: „Tu jest!” albo: „Jest tam!”. Królestwo Boże jest bowiem wśród was.

22. Później, zwracając się do uczniów, powiedział:– Przyjdzie czas, że zapragniecie abym Ja, Syn Człowieczy, choć na chwilę znów był z wami, ale nie będzie Mnie.

Łukasza 17