31. Zabiegajcie więc o Jego królestwo, a wtedy Bóg zatroszczy się o pozostałe rzeczy.
32. Nie lękajcie się, choć jest was niewielu, bo Ojciec w niebie daje królestwo właśnie wam!
33. Sprzedajcie to, co posiadacie, i rozdajcie potrzebującym! Wtedy wasze portfele staną się niezniszczalne i wasze bogactwa w niebie będą bezpieczne – nikt się nie włamie, aby je ukraść, i nic ich nie zniszczy.
34. Gdzie jest wasz skarb, tam będzie wasze serce.
35. Bądźcie gotowi na mój powrót i czuwajcie – jak słudzy, będący w gotowości, z lampami w rękach
36. i oczekujący powrotu swojego pana z uczty weselnej. Gdy przybędzie i zapuka, natychmiast otworzą mu drzwi.
37-38. A wtedy spotka ich wielki zaszczyt. Zapewniam was: ich pan się przebierze, zaprosi ich do uczty i sam będzie im usługiwał. Bez względu na to, czy przyjdzie o północy, czy nad ranem, wyróżni tych, których zastanie gotowych na jego powrót.
39. Pomyślcie: Gdyby właściciel domu wiedział, kiedy złodziej przyjdzie go okraść, nie dopuściłby do włamania.
40. Wy również musicie uważać, bo nie wiecie, kiedy ja, Syn Człowieczy, powrócę!
41. – Panie – zapytał Piotr – czy tę opowieść kierujesz tylko do nas, czy do wszystkich?
42. – A kim jest ten wierny i mądry sługa – powiedział Jezus – któremu Pan powierzył opiekę nad innymi swoimi sługami, aby dbał o nich w czasie jego nieobecności?
43. Nagrodzi go, gdy po powrocie zobaczy dobrze wykonaną pracę.
44. Z pewnością da mu w zarządzanie cały swój majątek.
45. Gdyby jednak ten sługa pomyślał sobie: „Nieprędko wróci właściciel, nie muszę się więc go obawiać” i zaczął znęcać się nad powierzonymi sobie ludźmi, zabawiać się i upijać,
46. to jego pan powróci w najmniej oczekiwanej chwili. Surowo się z nim wtedy rozprawi i osądzi go wraz z innymi niewiernymi.
47. Sługę, który znał wymagania właściciela, a nie wykonał ich, spotka większa kara.