Łukasza 12:12-20 Słowo Życia (PSZ)

12. Duch Święty pomoże wam wtedy znaleźć właściwe słowa.

13. Tymczasem ktoś z tłumu zawołał:– Nauczycielu! Powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną majątkiem, który odziedziczył po ojcu!

14. – Przyjacielu! Kto dał Mi prawo rozstrzygania waszych spraw? – odrzekł Jezus.

15. – Potem, zwracając się do wszystkich, dodał:– Wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, bo prawdziwe życie nie zależy od rzeczy materialnych!

16. Następnie opowiedział im taką przypowieść:– Pewien bogaty człowiek zebrał jednego roku szczególnie obfite plony.

17. Zastanawiał się więc: „Co tu robić? Nie mam gdzie tego pomieścić”.

18. W końcu wpadł na pomysł: „Już wiem! Zburzę stare magazyny i zbuduję większe. W nich umieszczę tegoroczne zboże i wszystkie inne zbiory.

19. A gdy to zrobię, usiądę i powiem sobie: ‚No, przyjacielu, zgromadziłeś zapasy na wiele lat. Teraz możesz jeść, pić i używać życia’ ”.

20. Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze! Umrzesz jeszcze tej nocy. Komu więc to wszystko zostawisz?”.

Łukasza 12