11. Gdy jako moi uczniowie będziecie oskarżeni przed przełożonymi synagog lub przed innymi władzami, nie martwcie się o to, jak się bronić i co macie powiedzieć.
12. Duch Święty pomoże wam wtedy znaleźć właściwe słowa.
13. Tymczasem ktoś z tłumu zawołał:– Nauczycielu! Powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną majątkiem, który odziedziczył po ojcu!
14. – Przyjacielu! Kto dał Mi prawo rozstrzygania waszych spraw? – odrzekł Jezus.
15. – Potem, zwracając się do wszystkich, dodał:– Wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, bo prawdziwe życie nie zależy od rzeczy materialnych!
16. Następnie opowiedział im taką przypowieść:– Pewien bogaty człowiek zebrał jednego roku szczególnie obfite plony.
17. Zastanawiał się więc: „Co tu robić? Nie mam gdzie tego pomieścić”.
18. W końcu wpadł na pomysł: „Już wiem! Zburzę stare magazyny i zbuduję większe. W nich umieszczę tegoroczne zboże i wszystkie inne zbiory.
19. A gdy to zrobię, usiądę i powiem sobie: ‚No, przyjacielu, zgromadziłeś zapasy na wiele lat. Teraz możesz jeść, pić i używać życia’ ”.
20. Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze! Umrzesz jeszcze tej nocy. Komu więc to wszystko zostawisz?”.
21. Oto przykład głupiego człowieka, który gromadzi majątek na ziemi, a nie jest bogaty przed Bogiem.
22. Potem, zwracając się do uczniów, Jezus rzekł:– Nie martwcie się o swoje życie – o to, co będziecie jeść, ani o ciało – w co się ubierzecie.
23. Życie to nie tylko pokarm i ubranie.
24. Spójrzcie na ptaki: Nie sieją ziarna, nie magazynują zapasów, a Bóg żywi je! Przecież wy jesteście ważniejsi od ptaków!
25. Czy ktokolwiek, poprzez zamartwianie się, potrafi przedłużyć swoje życie choćby o jedną chwilę?
26. Jeśli więc nie możecie uczynić tak drobnej rzeczy, to jaki jest sens martwić się o większe sprawy?