23. Tymczasem na miejsce, w którym Jezus nakarmił ludzi chlebem, przypłynęły z Tyberiady inne łodzie.
24. Gdy ludzie zauważyli, że nie ma ani Jezusa, ani uczniów, wsiedli do łodzi i popłynęli do Kafarnaum, aby Go odnaleźć.
25. Gdy Go znaleźli, zapytali:– Nauczycielu! Kiedy zdążyłeś tu przybyć?
26. – Zapewniam was, że szukacie Mnie nie dlatego, że ujrzeliście cud, lecz dlatego, że najedliście się do syta – odpowiedział Jezus.
27. – Starajcie się jednak nie o ten nietrwały pokarm, ale o pokarm dający życie wieczne, który Ja, Syn Człowieczy, mogę wam zapewnić. Po to właśnie posłał Mnie Bóg Ojciec!
28. – A co mamy zrobić, żeby wypełnić wolę Boga? – pytali.
29. – Wolą Boga jest to, abyście wierzyli Temu, którego On posłał – odparł Jezus.
30. – Jakiego cudu dokonasz więc, abyśmy mogli go zobaczyć i uwierzyć ci?
31. Nasi przodkowie codziennie jedli mannę na pustyni. Pismo mówi: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”.