9. – Filipie! Tak długo z wami przebywam, a wciąż jeszcze nie wiesz, kim jestem? – odpowiedział Jezus. – Kto Mnie zobaczył, zobaczył również Ojca. Dlaczego więc prosisz: Pokaż nam Ojca?
10. Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Dzieła, o których wam mówię, nie są moją inicjatywą. Dokonuje ich Ojciec, który jest we Mnie.
11. Uwierzcie, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. A jeśli nie chcecie wierzyć Mi na słowo, uwierzcie ze względu na dzieła Ojca.
12. Zapewniam was: Kto Mi wierzy, będzie czynił cuda takie, jak Ja – a nawet jeszcze większe, bo już odchodzę do Ojca.
13. I zrobię to, o co poprosicie w moim imieniu – w ten sposób otoczę mojego Ojca chwałą.
14. Jeśli będziecie Mnie o coś prosić w moim imieniu, zrobię to.
15. Jeśli Mnie kochacie, będziecie posłuszni moim nakazom.
16. A Ja poproszę Ojca, aby dał wam innego Pocieszyciela – takiego, który pozostanie z wami na zawsze.
17. Jest to Duch prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo Go nie dostrzega i nie zna. Wy jednak Go znacie, bo już jest z wami, a będzie także w was.
18. Nie zostawię was samych – przyjdę do was.
19. Już za chwilę zniknę z oczu świata. Ale wy Mnie widzicie, bo żyję – i wy też będziecie żyć.
20. W tym dniu przekonacie się, że Ja jestem w Ojcu, wy – we Mnie, a Ja – w was.
21. Pamiętajcie: Ten Mnie naprawdę kocha, kto zna moje nakazy i stosuje się do nich. A kto Mnie kocha, tego kocha również mój Ojciec, i Ja go kocham, i objawię mu siebie.
22. Zapytał Go wtedy Juda (nie ten z Kariotu):– Panie, dlaczego nie objawisz się światu, a tylko nam?
23. – Kto Mnie kocha, będzie posłuszny moim słowom – odparł Jezus. – Mój Ojciec też będzie go kochał i przyjdziemy do niego, i w nim zamieszkamy.
24. Kto zaś nie kocha Mnie, nie będzie posłuszny moim słowom. A moje słowa nie pochodzą ode Mnie, ale od Ojca, który Mnie posłał.