37. Chociaż dokonał na oczach ludzi wielu cudów, nie wszyscy Mu uwierzyli.
38. W ten sposób spełniły się słowa proroka Izajasza, który powiedział:„Panie, kto uwierzy naszym słowom?Kto rozpoznał Twoje działanie?”.
39. Nie mogli jednak uwierzyć, ponieważ Izajasz powiedział również:
40. „Pan zaślepił ich oczyi uczynił twardymi ich serca,aby niczego nie widzielii niczego nie zrozumieli.Dlatego nie chcą się opamiętaći zostać przeze Mnie uzdrowieni”.
41. Tak właśnie powiedział Izajasz, bo ujrzał Bożą chwałę.
42. Mimo to wielu przywódców uwierzyło Jezusowi. Nie przyznawali się jednak do tego w obawie przed faryzeuszami, którzy mogli wyrzucić ich z synagogi.
43. Ludzkie uznanie cenili bowiem bardziej niż przychylność Boga.
44. Dalej nauczając, Jezus zawołał do tłumów:– Kto wierzy Mi, wierzy również Temu, który Mnie posłał.
45. A kto Mnie widzi, widzi także Tego, który Mnie posłał.
46. Przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto Mi wierzy, nie musiał tkwić w ciemności.
47. Jeśli ktoś Mnie słucha, ale nie jest Mi posłuszny, nie będę go sądzić. Nie przyszedłem bowiem na świat po to, aby potępić ludzi, ale aby ich zbawić.
48. Kto odrzuca Mnie i moje słowa, będzie miał jednak innego sędziego: będą nim słowa, które wypowiedziałem. To one osądzą go w dniu ostatecznym.
49. Nie przemawiałem bowiem z własnej inicjatywy. Ten, który Mnie posłał, przekazał Mi, co i jak mam mówić.
50. Przykazania mojego Ojca prowadzą do wiecznego życia, dlatego przekazuję wam, to, co Mi polecił.