1. Dopóki spadkobierca jest nieletni, prawie nie różni się od sługi, chociaż jest właścicielem wszystkiego.
2. Podlega bowiem swoim opiekunom i wychowawcom – aż minie czas wyznaczony przez ojca.
3. Podobnie było z nami. Byliśmy jak dzieci, poddane prawom tego świata.
4. Ale gdy nadszedł wyznaczony czas, Bóg posłał swojego Syna, urodzonego przez kobietę i podlegającego Prawu Mojżesza.
5. Posłał Go, aby wykupił tych, którzy żyli w niewoli Prawa. Dzięki temu zostaliśmy adoptowani przez Boga i staliśmy się Jego dziećmi.
6. A ponieważ jesteśmy Jego dziećmi, Bóg posłał do naszych serc Ducha swojego Syna, dzięki któremu możemy zwracać się do Boga: „Abba, Tato!”.
7. Odtąd nie jesteś już niewolnikiem, ale wolnym dzieckiem Boga – a tym samym Jego spadkobiercą.
8. Zanim poznaliście Boga, byliście niewolnikami nieprawdziwych bożków.
9. A teraz, gdy już Go poznaliście – choć właściwie to On poznał was – jak możecie wracać do rzeczy, które nie mają mocy ani wartości? Znowu chcecie stać się ich niewolnikami?
10. Przestrzegacie świętych dni, miesięcy, specjalnych okresów i lat.
11. Martwię się o was! Czy cała moja mozolna praca nad wami poszła na marne?