3. Gdy wyruszył w drogę do Damaszku i zbliżał się już do miasta, nagle oślepił go blask z nieba.
4. Wtedy upadł na ziemię i usłyszał głos:– Szawle, Szawle! Dlaczego Mnie prześladujesz?
5. – Kim jesteś, Panie? – zapytał.– Jestem Jezus, Ten, którego prześladujesz! – odrzekł głos.
6. – Wstań teraz i idź do miasta. Tam ci powiedzą, co masz dalej robić.
7. Ludzie towarzyszący Szawłowi oniemieli ze zdumienia. Słyszeli bowiem czyjś głos, ale nikogo nie widzieli.
8. Szaweł natomiast podniósł się z ziemi, ale chociaż miał otwarte oczy, nic nie widział. Poprowadzono go więc za rękę do Damaszku.
9. I przez trzy dni był niewidomy. Nic w tym czasie nie jadł ani nie pił.
10. W Damaszku mieszkał pewien uczeń Jezusa, niejaki Ananiasz. Jemu to właśnie ukazał się w widzeniu Pan i powiedział:– Ananiaszu!– Słucham, Panie – odpowiedział uczeń.
11. – Idź na ulicę Prostą, do domu Judy i odszukaj tam Szawła z Tarsu. Właśnie się modli.
12. W tym momencie Szaweł w widzeniu zobaczył, jak Ananiasz przychodzi i kładzie na niego ręce, aby mógł odzyskać wzrok.
13. – Panie! – zawołał Ananiasz. – Słyszałem od wielu ludzi, że ten człowiek wyrządził wiele zła Twoim świętym w Jerozolimie.
14. Podobno ma zgodę od najwyższych kapłanów, aby i tutaj aresztować wszystkich, którzy Tobie ufają.