41. Zrobili więc bożka, złożyli mu ofiarę i cieszyli się ze swojego dzieła.
42. Wtedy Bóg odwrócił się od nich i dopuścił, aby oddawali cześć gwiazdom na niebie. Opisane to jest w księdze jednego z proroków:„Izraelici! Czy to dla Mnie składaliście ofiarybędąc przez całe czterdzieści lat na pustyni?
43. Nie! Czciliście bożka Molocha w jego namiociei gwiazdę bożka Refana.Kłanialiście się figurom,które sami sobie zrobiliście.Dlatego pójdziecie w niewolę,daleko, aż za Babilon”.
44. Nasi przodkowie mieli na pustyni namiot przymierza, dowód obecności Boga – kontynuował Szczepan. – To On nakazał Mojżeszowi wykonać go dokładnie według przedstawionego wzoru.
45. Później pod wodzą Jozuego podbili oni ziemię narodów, które Bóg przed nimi wypędził. Wtedy wnieśli ten namiot do Kanaanu i mieli go aż do czasów króla Dawida.
46. Dawid cieszył się przychylnością Boga Jakuba i prosił Go o zgodę na wybudowanie dla Niego świątyni,
47. ale zrobił to dopiero Salomon.
48. Najwyższy Bóg nie mieszka jednak w świątyniach wzniesionych przez ludzi. Prorok Izajasz powiedział:
49. „Bóg mówi: Niebo jest moim tronem,a ziemia jedynie moim podnóżkiem.Jaki więc dom Mi zbudujecie?Jakie miejsce odpoczynku?
50. Czy ziemia i niebo nie są moim dziełem?”.
51. Jesteście uparci – mówił dalej Szczepan – a wasze serca i uszy są nieczułe jak u pogan! Zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, tak samo jak wasi przodkowie.
52. Który prorok nie był przez nich prześladowany? Zabili nawet tych, którzy przepowiadali nadejście Prawego, czyli Jezusa. A wy Jego samego zdradziliście i zamordowaliście!
53. Nie przestrzegaliście Prawa Mojżesza, chociaż otrzymaliście je z rąk aniołów.
54. Przywódcy, słysząc słowa Szczepana, wpadli w gniew.