4. W Jerozolimie spotkali się z apostołami i starszymi kościoła i przekazali im relację o tym, co Bóg uczynił przez nich wśród pogan.
5. Wtedy kilku wierzących, którzy należeli do ugrupowania faryzeuszy, oświadczyło, że nawróceni poganie muszą zostać obrzezani i zacząć przestrzegać Prawa Mojżesza.
6. Apostołowie i starsi zebrali się więc ponownie, aby rozpatrzyć ten problem.
7. Po długiej dyskusji głos zabrał Piotr:– Przyjaciele! Wiecie dobrze, że już dawno Bóg wybrał mnie spośród was, abym mógł przekazać dobrą nowinę także poganom.
8. Bóg, który zna ludzkie serca, okazał im przychylność, dając im, podobnie jak nam, Ducha Świętego.
9. Nie uczynił między nami żadnej różnicy i przez wiarę oczyścił ich serca.
34-35. Paweł i Barnaba pozostali zaś w Antiochii, aby wraz z innymi głosić słowo Pana i nauczać.
36. Jakiś czas później Paweł zaproponował Barnabie:– Odwiedźmy wszystkie miasta, w których głosiliśmy słowo Boże i sprawdźmy, jak miewają się wierzący.
37. Barnaba zasugerował, aby zabrać również Jana, zwanego Markiem.
38. Jednak Paweł nie chciał się na to zgodzić, ponieważ Marek, podczas poprzedniej wyprawy, odszedł od nich w Pamfilii i nie brał udziału w ich pracy.
39. Powstał więc konflikt. Ostatecznie apostołowie rozdzielili się. Barnaba z Markiem odpłynęli na Cypr.
40. Paweł natomiast wziął ze sobą Sylasa i – powierzony przez wierzących opiece Pana
41. – przemierzał Syrię i Cylicję, dodając otuchy tamtejszym kościołom.