Dzieje 14:7-12 Słowo Życia (PSZ)

7. gdzie dalej głosili dobrą nowinę.

8. W Listrze mieszkał pewien człowiek, który od urodzenia miał sparaliżowane nogi i nie mógł chodzić.

9. Bardzo dokładnie słuchał słów Pawła. Ten zaś zauważył go i dostrzegł w nim wiarę potrzebną do uzdrowienia.

10. Zawołał więc do niego:– Wstań na nogi!Chory zaś dosłownie podskoczył i natychmiast zaczął chodzić.

11. Wtedy zgromadzone tłumy, na widok czynu Pawła, zaczęły krzyczeć po likaońsku:– Pod postacią tych ludzi nawiedzili nas bogowie!

12. Barnabę uznali za Zeusa, a Pawła za Hermesa, bo to on głównie przemawiał.

Dzieje 14