1. Po tym wszystkim zobaczyłem innego anioła, zstępującego z nieba. Posiadał on ogromną władzę, a jego blask rozjaśnił całą ziemię.
2. Donośnym głosem zawołał on:„Upadł potężny Babilon”i stał się mieszkaniem demonów,siedliskiem złych duchóworaz schronieniem nieczystych ptaków i zwierząt.
3. Miasto to było bowiem prostytutką,która upajała mieszkańców ziemi rozwiązłością.Grzeszyli z nią władcy całego świata,a ludzie interesu zdobyli majątek,dzięki jej wielkiemu przepychowi.
4. Następnie usłyszałem jeszcze inny głos, wołający z nieba:„Wy, którzy należycie do Boga,musicie wyjść z tego miasta”,aby nie mieć udziału w jego grzechachi nie doświadczyć spadających na nie klęsk.
5. Gdyby grzechy Babilonu ułożono na stosie,sięgnęłyby bowiem aż do nieba– Bóg widzi całe jego zło!
6. Postąpcie z tym miastem tak,jak ono postępowało z wami,a nawet wymierzcie mu podwójna karę.Niech wypije dwukrotnie więcej niż ci,których wcześniej upajało.
7. Dotychczas żyło w luksusiei używało przyjemności,teraz więc odpłaćcie mu cierpieniem i bólem.Myślało sobie bowiem w sercu,że zawsze będzie żyć jak królowai nigdy nie zazna smutku ani cierpienia.
8. Dlatego jednego dniaspadną na to miasto wszystkie klęski:ból, głód oraz śmierć.I pochłonie je ogień!Pan, który je osądzi,jest potężnym Bogiem!
9. Władcy świata, którzy uczestniczyli w rozwiązłości tego miasta i czerpali z tego przyjemność, zapłakali i pogrążyli się w smutku, widząc unoszący się nad nim dym.
10. Patrząc z daleka, przejęci i przerażeni losem Babilonu, zawołali:„To straszne, co spotkało Babilon!Tak wielkie nieszczęściew jednej chwili spadło na to potężne miasto!”.
11. Nad losem Babilonu ubolewali również handlowcy z całego świata, ponieważ stracili zbyt na swoje towary:
12. złoto, srebro, kamienie szlachetne, perły, czysty len, purpurę, jedwab, szkarłat, pachnące drewno, wyroby z kości słoniowej oraz szlachetnego drewna, brązu, stali i marmuru.
13. Babilon nie będzie już kupować wyszukanych przypraw oraz perfum, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki i zboża, bydła, owiec, koni, wozów oraz ludzkich ciał i dusz.
14. Płacząc nad Babilonem, powiedzieli: „To, co tak bardzo kochałeś, przeminęło. Zniknął już bowiem otaczający cię splendor i luksus – wszystko to bezpowrotnie przepadło!”.
15. Ludzie, którzy – dzięki handlowi z Babilonem – zdobyli majątek, stanęli z daleka, przerażeni jego cierpieniem. Płacząc i rozpaczając nad jego losem, powiedzieli: