1 Koryntian 15:29-46 Słowo Życia (PSZ)

29. Co robią ci, którzy przyjmują chrzest za zmarłych? Jeśli umarli w ogóle nie powstaną do życia, to jaki jest sens tego, co robią?

30. A my? Po co ciągle narażamy się na niebezpieczeństwa?

31. Przyjaciele – moja dumo w Chrystusie Jezusie, naszym Panu! – wiecie przecież, że codziennie ryzykuję życie.

32. Po co, jak niewolnik na arenie, walczyłem z dzikimi bestiami w Efezie? Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to:„Jedzmy i pijmy,bo jutro czeka nas śmierć!”

33. Nie dajcie się oszukać! „Złe towarzystwo prowadzi do rozwiązłości”.

34. Opamiętajcie się i przestańcie grzeszyć! Niektórzy z was w ogóle nie znają Boga! Mówię to, aby was zawstydzić.

35. Ktoś może zapytać: „Jak umarli zmartwychwstaną? W jakich ciałach?”.

36. Niemądry człowieku! Żeby jakaś roślina wyrosła, najpierw musi zginąć ziarno, które zostało rzucone w ziemię.

37. Nie siejesz przecież tego, co ma wyrosnąć, ale rzucasz w ziemię ziarno tej rośliny, na przykład pszenicy lub czegoś innego.

38. A Bóg, zgodnie ze swoja wolą, daje mu nową postać – każdemu rodzajowi ziarna inną.

39. Dotyczy to nie tylko roślin. Inne ciała mają ludzie, inne zwierzęta, inne ptaki, a jeszcze inne ryby.

40. Są ciała niebieskie i ciała ziemskie – każde z nich ma inne piękno.

41. Słońce ma swój blask, inne światło daje jednak księżyc, a jeszcze inne gwiazdy. A nawet one różnią się między sobą.

42. Podobnie jest ze zmartwychwstaniem. Posiane jest ciało śmiertelne, a zmartwychwstanie ciało nieśmiertelne.

43. Posiane jest ciało materialne – słabe i sprawiające wiele kłopotów,

44. a zmartwychwstanie ciało duchowe – pełne mocy i wspaniałe! Istnieją bowiem ciała materialne i ciała duchowe.

45. Pismo mówi: „Adam, pierwszy człowiek, stał się istotą mającą życie”. Ale ostatni „Adam” – czyli Jezus – stał się duchem dającym życie!

46. Najpierw przyszedł ten, który miał ciało ziemskie. Potem dopiero przyszedł Ten, który ma ciało duchowe.

1 Koryntian 15