18. Powiedziałem: Zniknęła moja żywotna siła i ma nadzieja od WIEKUISTEGO.
19. Wspomnij na moją nędzę i tułactwo, na piołun oraz truciznę.
20. Pamięta, o, pamięta; lecz we mnie jest pognębiona moja dusza.
21. To wezmę do mojego serca oraz z tego powodu będę ufał:
22. To są łaski WIEKUISTEGO, że jeszcze nie zginęliśmy, bowiem nie wyczerpało się Jego miłosierdzie.
23. One się odświeżają każdego poranku, gdyż wielką jest Twoja niezawodność.