Przypowieści Salomona 8:20-33 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

20. Stale chodzę po ścieżce sprawiedliwości, pośród dróg sądu,

21. bym tych, co Mnie miłują obdarzała mieniem i napełniała ich skarbce.

22. WIEKUISTY miał mnie w pierwocinach, przed pierwszym ze Swoich dzieł, jako początek Swoich dróg.

23. Ja jestem pomazana od wieczności, od początku, od prastarych początków ziemi.

24. Czekałam z niecierpliwością gdy jeszcze nie istniały tonie, kiedy nie było źródeł, co obfitują w wody,

25. i zanim góry zostały utwierdzone. Urodziłam się przed pagórkami,

26. zanim stworzył pierwiastkowe pyłki świata, lądy i obszary.

27. Byłam obecna gdy urządzał niebiosa, kiedy zakreślał łuk nad powierzchnią otchłani.

28. Gdy u góry utwierdzał obłoki i wzbierały silne źródła toni.

29. Kiedy morzu wyznaczył jego kres, by wody nie przekroczyły jego wybrzeża; gdy ugruntował posady ziemi.

30. Wtedy byłam przy Nim mistrzynią; wtedy byłam Jego zachwytem dzień po dniu, igrając przed Nim w każdym czasie.

31. Ciesząc się na Jego ziemskim kręgu i dzieląc Me uniesienia z ludzkimi synami.

32. Zatem teraz, synowie, Mnie słuchajcie, bowiem szczęśliwi są ci, co przestrzegają Moich dróg.

33. Słuchajcie napomnienia, abyście nabrali mądrości i nie popadli w rozwiązłość.

Przypowieści Salomona 8