14. Podobna jest do okrętów kupca, bowiem z daleka sprowadza swój chleb.
15. Wstaje dopóki jeszcze noc; wydziela żywność dla swojego domu i zwykłe zatrudnienie dla swych służebnic.
16. Myśli o polu i je nabywa; zasadza winnicę z owocu swoich rąk.
17. Mocą przepasuje swe biodra i krzepko porusza swe ramiona.
18. Uważa, by dobry był jej produkt; w nocy nie gaśnie jej światło.
19. Swoją ręka sięga po wrzeciona, a jej palce ujmują przęślicę.
20. Swoją dłoń otwiera biednemu i swe ręce wyciąga ku ubogiemu.
21. Nie obawia się śniegu na swoim domu, bo cały jej dom ubrany jest w szkarłat.
22. Sporządza sobie kobierce; bisior i purpura stanowią jej szatę.
23. Jej mąż jest poważany w bramach, gdy zasiada ze starszyzną kraju.
24. Przygotowuje też zarzutki i je sprzedaje, a pas podaje kramarzowi.
25. Jej strojem jest moc, wspaniałość i z uśmiechem spogląda na przyszły dzień.
26. Swe usta otwiera z mądrością, a na jej języku uprzejma nauka.
27. Czuwa nad porządkiem swojego domu i chleba próżniactwa nie jada.
28. Jej synowie występują i nazywają ją szczęśliwą, a jej mąż ją wysławia:
29. Wiele niewiast dzielnie się pokazało, jednak ty przewyższasz je wszystkie.