Przypowieści Salomona 29:9-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

9. Gdy spór toczy mędrzec z głupcem, czy ten się gniewa, czy śmieje – nie daje spokoju.

10. Ludzie żądni krwi nienawidzą uczciwego; a prawi troszczą się o jego życie.

11. Głupiec wyrzuca cały swój gniew; lecz mędrzec umie go uciszyć powolnością.

12. Kiedy władca zwraca uwagę na słowa kłamstwa – wszyscy jego słudzy stają się niegodziwi.

13. Biedny i wyzyskiwacz się stykają; oczy obydwu oświeca WIEKUISTY.

14. Król, który biednym wiernie wymierza sprawiedliwość – tego tron ostoi się na długi czas.

15. Rózga i napomnienie daje mądrość, a rozpasany chłopiec hańbi swoją matkę.

16. Kiedy mnożą się niegodziwi – mnoży się występek; lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.

17. Karć twojego syna, a użyczy ci pokoju oraz da rozkosz twojej duszy.

Przypowieści Salomona 29