4. Okrutna jest zapalczywość i poryw gniewu – ale kto się ostoi wobec zazdrości?
5. Lepsza jawna przygana, niż zatajona w przyjaźni.
6. Rany zadane przez przyjaciela są szczere, a pocałunki wroga zbyt obfite.
7. Syty podepcze i samospływający miód; głodny każdą gorycz uznaje jako słodką.
8. Jak ptak, który odleciał od swojego gniazda – tak człowiek, który musiał odejść ze swego miejsca.
9. Olejek i kadzidło rozweselają serce, ale więcej słodkie słowo przyjaciela z jego gotowej do rady duszy.
10. Nie opuszczaj twojego przyjaciela, przyjaciela twojego ojca i nie wchodź do domu twojego brata w dzień twojego nieszczęścia. Lepszy bliski sąsiad niż daleki brat.
11. Stań się mądrym, Mój synu, rozraduj Moje serce; abym temu, co mi urąga mógł odpowiedzieć:
12. Mądry przewiduje nieszczęście i się chroni; głupcy się zapędzają i ponoszą szkodę.
13. Zabierz mu szatę, ponieważ zaręczył za obcego; a za tą cudzą kobietę zabierz mu ją w zastaw.
14. Kto wczesnym rankiem, donośnym głosem wita błogosławieństwem swojego bliźniego – temu to bywa poczytane za klątwę.
15. Cieknąca wciąż rynna w dżdżystym dniu oraz swarliwa kobieta podobne są do siebie.
16. Kto by ją chciał powstrzymać – powstrzymuje wiatr, albo rozlewającą się oliwę, na którą natknął się swoją prawicą.
17. Żelazo ostrzy się żelazem; zaś jeden człowiek niech wygładza spojrzenie drugiego.
18. Kto pielęgnuje figowe drzewo – będzie spożywał z jego owocu; a kto dogląda swego pana – zjedna sobie szacunek.
19. Jak w wodzie odbija się twarz naprzeciwko twarzy tak i serce człowieka w człowieku.
20. Przepaść i Kraina Umarłych nigdy nie mają dosyć; tak też i oczy ludzkie są nienasycone.
21. Tygiel dla srebra, piec dla złota – zaś dla człowieka jego sława.
22. Choćbyś wśród ziarna i głupca utłukł w moździerzu – to jednak jego głupota od niego się nie oddzieli.