22. Nie mów: Odpłacę złem! Ufaj WIEKUISTEMU, a ci dopomoże.
23. Ohydą dla WIEKUISTEGO jest dwojaka waga i fałszywe szale – niedobra to rzecz.
24. Ludzkie kroki kierowane są przez WIEKUISTEGO; jakże człowiek mógłby zrozumieć swoją drogę?
25. Zasadzką jest dla człowieka, gdy bez namysłu woła: Poświęcone! A dopiero potem rozważa śluby.
26. Mądry król oddziela niegodziwych, a następnie puszcza po nich koło młockarni.
27. Dusza człowieka jest światłem WIEKUISTEGO; ono przenika wszystkie tajniki wnętrza.
28. Króla strzeże miłosierdzie i prawda; on wspiera miłosierdziem swój tron.
29. Ozdobą młodzieńców jest ich siła, a strojem starców siwy włos.