Przypowieści Salomona 20:19-28 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

19. Kto zdradza tajemnice – krąży jako oszczerca; dlatego nie zadawaj się z takim, co tak otwiera swe usta.

20. Kto złorzeczy ojcu, lub swojej matce – tego światło zgaśnie pośród ponurej ciemności.

21. Spuścizna zdobyta z początku szybko – nie będzie błogosławiona na końcu.

22. Nie mów: Odpłacę złem! Ufaj WIEKUISTEMU, a ci dopomoże.

23. Ohydą dla WIEKUISTEGO jest dwojaka waga i fałszywe szale – niedobra to rzecz.

24. Ludzkie kroki kierowane są przez WIEKUISTEGO; jakże człowiek mógłby zrozumieć swoją drogę?

25. Zasadzką jest dla człowieka, gdy bez namysłu woła: Poświęcone! A dopiero potem rozważa śluby.

26. Mądry król oddziela niegodziwych, a następnie puszcza po nich koło młockarni.

27. Dusza człowieka jest światłem WIEKUISTEGO; ono przenika wszystkie tajniki wnętrza.

28. Króla strzeże miłosierdzie i prawda; on wspiera miłosierdziem swój tron.

Przypowieści Salomona 20