13. Nie kochaj się w spaniu, byś nie zubożał; trzymaj swe oczy otwarte, a nasycisz się chlebem.
14. Liche to, liche! – mówi kupujący; ale gdy odchodzi, chwali się zakupem.
15. Jest mnóstwo złota i korali; lecz najcenniejszym klejnotem są rozumne usta.
16. Zabierz mu jego szatę, bo za obcego zaręczył; zabierz mu ją w zastaw za tą cudzą sprawę.
17. Słodkim jest dla człowieka chleb obłudy; lecz w następstwie jego usta napełniają się żwirem.
18. Plany utwierdzają się przez wspólną radę; prowadź wojnę tylko rozważnymi sposobami.
19. Kto zdradza tajemnice – krąży jako oszczerca; dlatego nie zadawaj się z takim, co tak otwiera swe usta.
20. Kto złorzeczy ojcu, lub swojej matce – tego światło zgaśnie pośród ponurej ciemności.
21. Spuścizna zdobyta z początku szybko – nie będzie błogosławiona na końcu.
22. Nie mów: Odpłacę złem! Ufaj WIEKUISTEMU, a ci dopomoże.
23. Ohydą dla WIEKUISTEGO jest dwojaka waga i fałszywe szale – niedobra to rzecz.
24. Ludzkie kroki kierowane są przez WIEKUISTEGO; jakże człowiek mógłby zrozumieć swoją drogę?
25. Zasadzką jest dla człowieka, gdy bez namysłu woła: Poświęcone! A dopiero potem rozważa śluby.
26. Mądry król oddziela niegodziwych, a następnie puszcza po nich koło młockarni.
27. Dusza człowieka jest światłem WIEKUISTEGO; ono przenika wszystkie tajniki wnętrza.