17. która opuściła druha swojej młodości i zapomniała przymierza swego Boga.
18. Gdyż wraz ze swoim domem nachyla się ku śmierci, a jej manowce prowadzą do cieni.
19. Żaden z tych, co do niej wchodzą – nie wraca, i nie dosięgną już ścieżek życia.
20. Ale byś chodził drogą szlachetnych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.
21. Bo tylko prawi zamieszkają na ziemi; pozostaną na niej niewinni.
22. Zaś niegodziwi zostaną wytępieni z ziemi, a wiarołomni będą z niej wykorzenieni.