Przypowieści Salomona 19:15-26 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

15. Lenistwo pogrąża w głęboki sen, więc dusza gnuśnego musi łaknąć.

16. Kto zachowuje przykazanie – zachowuje swe życie; a kto nie zwraca uwagi na swoje drogi – zginie.

17. Kto się lituje nad biednym – pożycza WIEKUISTEMU; On mu wynagrodzi jego zasługę.

18. Karć syna dopóki jeszcze nadzieja, i nie zwracaj uwagi na jego krzyki.

19. Kto się unosi gniewem – musi odpuścić karę; bo zamiast ocalić, uczynisz go jeszcze gorszym.

20. Słuchaj rady i przyjmuj napomnienie, abyś w swojej przyszłości nabrał mądrości.

21. Liczne są zamysły w sercu człowieka – ale postanowienie WIEKUISTEGO, tylko ono się utrzyma.

22. Rozkoszą człowieka jest miłość, którą świadczy; lepszy ubogi człowiek niż kłamliwy.

23. Bojaźń przed WIEKUISTYM prowadzi do życia; kto ją posiada – spocznie syty i nie będzie nawiedzony przez nieszczęście.

24. Gdy leniwy włoży rękę do misy – nawet wtedy nie poprowadzi jej do ust.

25. Kiedy uderzysz szydercę – prostak nabierze rozumu; a gdy przyganisz rozsądnemu – on pojmie, co należy wiedzieć.

26. Kto ograbia ojca oraz wypędza matkę – jest synem, który hańbi oraz przynosi wstyd.

Przypowieści Salomona 19