Przypowieści Salomona 18:8-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

8. Słowa plotkarza są jak łakocie i wnikają do tajników wnętrza.

9. Kto jest opieszały w swych sprawach – staje się marnotrawnym bratem.

10. Imię WIEKUISTEGO to silna baszta; do niej chroni się sprawiedliwy oraz zostaje ocalony.

11. Mienie bogatego jest jego warownym miastem i niby wysokim murem w jego wyobraźni.

12. Serce człowieka wynosi się przed upadkiem, a chwałę poprzedza pokora.

13. Kto odpowiada zanim wysłuchał – temu poczytuje się to za głupotę oraz za wstyd.

14. Duch człowieka podtrzymuje go w jego cierpieniu; lecz jeśli duch jest zgnębiony, kto go podźwignie?

15. Serce rozumnego przyswaja sobie wiedzę, a ucho mędrców dąży do poznania.

16. Dar człowieka otwiera mu dostęp i prowadzi go przed oblicze wielkich.

17. Pierwszy mówca jak gdyby ma słuszność w swoim sporze, ale przychodzi drugi i go bada.

18. Los kładzie koniec sporom oraz ustanawia rozejm między silnymi.

19. Zdradzony brat jest odporniejszy niż gród warowny, a ich kłótnie – niby zawory zamku.

20. Z owoców ust człowieka nasyca się jego życie; nasyca się plonem swych warg.

Przypowieści Salomona 18