Przypowieści Salomona 18:3-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

3. Dokądkolwiek przychodzi niegodziwy – przychodzi też pogarda, oraz wraz z hańbą – sromota.

4. Słowa z ust rozumnego męża są jak głębokie wody; to potok, który się rozlewa, zdrój mądrości.

5. Wzgląd w sądzie na osobę niegodziwego jest równie niedobry jak uchylanie prawa sprawiedliwego.

6. Wargi głupca wszczynają kłótnie, a jego usta pobudzają do bijatyk.

7. Usta głupca powodują jego ruinę, a jego wargi są zasadzką na jego życie.

8. Słowa plotkarza są jak łakocie i wnikają do tajników wnętrza.

9. Kto jest opieszały w swych sprawach – staje się marnotrawnym bratem.

10. Imię WIEKUISTEGO to silna baszta; do niej chroni się sprawiedliwy oraz zostaje ocalony.

11. Mienie bogatego jest jego warownym miastem i niby wysokim murem w jego wyobraźni.

12. Serce człowieka wynosi się przed upadkiem, a chwałę poprzedza pokora.

13. Kto odpowiada zanim wysłuchał – temu poczytuje się to za głupotę oraz za wstyd.

14. Duch człowieka podtrzymuje go w jego cierpieniu; lecz jeśli duch jest zgnębiony, kto go podźwignie?

15. Serce rozumnego przyswaja sobie wiedzę, a ucho mędrców dąży do poznania.

16. Dar człowieka otwiera mu dostęp i prowadzi go przed oblicze wielkich.

17. Pierwszy mówca jak gdyby ma słuszność w swoim sporze, ale przychodzi drugi i go bada.

Przypowieści Salomona 18