11. Mienie bogatego jest jego warownym miastem i niby wysokim murem w jego wyobraźni.
12. Serce człowieka wynosi się przed upadkiem, a chwałę poprzedza pokora.
13. Kto odpowiada zanim wysłuchał – temu poczytuje się to za głupotę oraz za wstyd.
14. Duch człowieka podtrzymuje go w jego cierpieniu; lecz jeśli duch jest zgnębiony, kto go podźwignie?
15. Serce rozumnego przyswaja sobie wiedzę, a ucho mędrców dąży do poznania.
16. Dar człowieka otwiera mu dostęp i prowadzi go przed oblicze wielkich.
17. Pierwszy mówca jak gdyby ma słuszność w swoim sporze, ale przychodzi drugi i go bada.
18. Los kładzie koniec sporom oraz ustanawia rozejm między silnymi.
19. Zdradzony brat jest odporniejszy niż gród warowny, a ich kłótnie – niby zawory zamku.