12. Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która jest pozbawiona szczeniąt – niż głupca w jego głupocie.
13. Kto dobro odpłaca złem – z tego domu zło nie odejdzie.
14. Kiedy wszczyna się kłótnia, to jakby ktoś rozpętał fale; więc zaniechaj jej zanim wybuchnie zwada.
15. Uniewinniający złoczyńcę, albo potępiający sprawiedliwego – obydwaj są ohydą dla WIEKUISTEGO.
16. Co po pieniądzach w ręku głupca? Czy są do kupna mądrości? Nie wystarcza mu do tego rozumu.
17. Prawdziwy przyjaciel miłuje w każdy czas i jak brat stawia się on w nieszczęściu.
18. Ten, kto poręcza – jest bezmyślnym człowiekiem, bo daje rękojmię za drugiego.
19. Kto miłuje kłótnię – miłuje występek; a kto podwyższa swe drzwi – szuka ruiny.
20. Przewrotne serce nie znajdzie szczęścia; a kto zmienia swój język – popadnie w niedolę.
21. Kto spłodził głupca – spłodził go na swoje utrapienie; ojciec nikczemnika nie będzie się cieszył.
22. Rozradowane serce przyspiesza uzdrowienie; a duch zgnębiony wysusza kości.
23. Niegodziwy bierze z zanadrza łapówkę, by skrzywić ścieżki prawa.
24. Rozumny ma mądrość przed sobą; a oczy głupca przebywają na krańcu ziemi.
25. Strapieniem dla ojca jest głupi syn i gorzką troską dla swojej rodzicielki.
26. Karać grzywną sprawiedliwego to jest niedobra sprawa; a bić szlachetnych – to urąga wszelkiej słuszności.
27. Kto w swoich słowach jest powściągliwy – zna rozum; a kto zachowuje zimną krew – jest roztropnym człowiekiem.
28. I głupi kiedy milczy, gdy wobec rozumnego zamyka swoje usta, może uchodzić za mędrca.