Przypowieści Salomona 17:11-25 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

11. Wichrzyciel tylko szuka nieszczęścia; lecz będzie posłany przeciw niemu okrutny wysłannik.

12. Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która jest pozbawiona szczeniąt – niż głupca w jego głupocie.

13. Kto dobro odpłaca złem – z tego domu zło nie odejdzie.

14. Kiedy wszczyna się kłótnia, to jakby ktoś rozpętał fale; więc zaniechaj jej zanim wybuchnie zwada.

15. Uniewinniający złoczyńcę, albo potępiający sprawiedliwego – obydwaj są ohydą dla WIEKUISTEGO.

16. Co po pieniądzach w ręku głupca? Czy są do kupna mądrości? Nie wystarcza mu do tego rozumu.

17. Prawdziwy przyjaciel miłuje w każdy czas i jak brat stawia się on w nieszczęściu.

18. Ten, kto poręcza – jest bezmyślnym człowiekiem, bo daje rękojmię za drugiego.

19. Kto miłuje kłótnię – miłuje występek; a kto podwyższa swe drzwi – szuka ruiny.

20. Przewrotne serce nie znajdzie szczęścia; a kto zmienia swój język – popadnie w niedolę.

21. Kto spłodził głupca – spłodził go na swoje utrapienie; ojciec nikczemnika nie będzie się cieszył.

22. Rozradowane serce przyspiesza uzdrowienie; a duch zgnębiony wysusza kości.

23. Niegodziwy bierze z zanadrza łapówkę, by skrzywić ścieżki prawa.

24. Rozumny ma mądrość przed sobą; a oczy głupca przebywają na krańcu ziemi.

25. Strapieniem dla ojca jest głupi syn i gorzką troską dla swojej rodzicielki.

Przypowieści Salomona 17