8. Mądrością roztropnego jest zrozumienie swojej drogi, zaś obłuda jest niedorzecznością głupców.
9. Wśród głupców panuje występek, a pośród prawych łagodność.
10. Tylko samo serce zna swoją własną gorycz, lecz także w jego radości obcy nie może brać udziału.
11. Dom niegodziwych ulegnie zagładzie, a namiot prawych zakwitnie.
12. Niejedna droga wydaje się człowiekowi prostą, jednak jej koniec prowadzi do śmierci.
13. Nawet w śmiechu może zaboleć serce, a końcem radości bywa zgryzota.
14. Nasyci się ze swych dróg ten, kto jest przewrotnego serca; lecz zacny człowiek się przed nim chroni.
15. Prostoduszny wierzy każdemu słowu; a roztropny zastanawia się nad każdym swoim krokiem.
16. Mądry się obawia i stroni od złego; a głupi się unosi i czuje się bezpiecznym.
17. Porywczy dopuszcza się niedorzeczności, ale podstępny człowiek jest znienawidzony.
18. Kpiący przyswajają sobie głupotę, a rozumni uwieńczają się wiedzą.
19. Źli muszą się ukorzyć przed cennymi, niegodziwi u bram sprawiedliwych.
20. Biedny bywa znienawidzony nawet przez swego najbliższego, a przyjaciół możnego jest wielu.
21. Kto pomiata swoim bliźnim – grzeszy; a szczęśliwy jest ten, co się lituje nad ubogimi.
22. Zaprawdę, przyjdzie się tułać tym, co knują zło; ale miłości i wierności doświadczą ci, którzy myślą o słusznym.
23. Po każdym trudzie przyjdzie pożytek, lecz puste słowa prowadzą tylko do niedostatku.
24. Koroną mądrych jest ich bogactwo, a głupota głupich pozostaje głupotą.
25. Prawdomówny świadek ratuje życie; lecz kto wygłasza kłamstwa – szerzy szalbierstwo.
26. W bojaźni WIEKUISTEGO spoczywa silna ufność; będzie jeszcze obroną jego dzieci.