Przypowieści Salomona 14:3-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

3. W ustach głupca jest rózga pychy; wargi mędrców ich ochraniają.

4. Gdzie nie ma bydła – tam pusty żłób; jednak obfitość plonów pochodzi z siły byka.

5. Wiarygodny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek rozgłasza łgarstwa.

6. Szyderca daremnie szuka mądrości; jednak dla rozumnego poznanie jest możliwe.

7. Trzymaj się z dala od głupiego człowieka, bowiem nie zauważysz tam niczego, co by pochodziło z rozsądnych ust.

8. Mądrością roztropnego jest zrozumienie swojej drogi, zaś obłuda jest niedorzecznością głupców.

9. Wśród głupców panuje występek, a pośród prawych łagodność.

10. Tylko samo serce zna swoją własną gorycz, lecz także w jego radości obcy nie może brać udziału.

11. Dom niegodziwych ulegnie zagładzie, a namiot prawych zakwitnie.

12. Niejedna droga wydaje się człowiekowi prostą, jednak jej koniec prowadzi do śmierci.

13. Nawet w śmiechu może zaboleć serce, a końcem radości bywa zgryzota.

14. Nasyci się ze swych dróg ten, kto jest przewrotnego serca; lecz zacny człowiek się przed nim chroni.

Przypowieści Salomona 14