20. Biedny bywa znienawidzony nawet przez swego najbliższego, a przyjaciół możnego jest wielu.
21. Kto pomiata swoim bliźnim – grzeszy; a szczęśliwy jest ten, co się lituje nad ubogimi.
22. Zaprawdę, przyjdzie się tułać tym, co knują zło; ale miłości i wierności doświadczą ci, którzy myślą o słusznym.
23. Po każdym trudzie przyjdzie pożytek, lecz puste słowa prowadzą tylko do niedostatku.
24. Koroną mądrych jest ich bogactwo, a głupota głupich pozostaje głupotą.
25. Prawdomówny świadek ratuje życie; lecz kto wygłasza kłamstwa – szerzy szalbierstwo.
26. W bojaźni WIEKUISTEGO spoczywa silna ufność; będzie jeszcze obroną jego dzieci.
27. Bojaźń WIEKUISTEGO jest źródłem życia; pozwala uniknąć sideł śmierci.
28. Wspaniałość króla opiera się na wielkości ludu; nicość narodu jest ruiną władcy.
29. Pobłażliwy jest bogaty w zastanowienie; a popędliwy wysoko podnosi głupstwo.
30. Życiem dla ciała jest spokojne serce, a namiętność zgnilizną w kościach.
31. Kto uciemięża biednego – bluźni jego Stwórcy; zaś czci Go ten, co się lituje nad ubogimi.