Przypowieści Salomona 14:12-22 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

12. Niejedna droga wydaje się człowiekowi prostą, jednak jej koniec prowadzi do śmierci.

13. Nawet w śmiechu może zaboleć serce, a końcem radości bywa zgryzota.

14. Nasyci się ze swych dróg ten, kto jest przewrotnego serca; lecz zacny człowiek się przed nim chroni.

15. Prostoduszny wierzy każdemu słowu; a roztropny zastanawia się nad każdym swoim krokiem.

16. Mądry się obawia i stroni od złego; a głupi się unosi i czuje się bezpiecznym.

17. Porywczy dopuszcza się niedorzeczności, ale podstępny człowiek jest znienawidzony.

18. Kpiący przyswajają sobie głupotę, a rozumni uwieńczają się wiedzą.

19. Źli muszą się ukorzyć przed cennymi, niegodziwi u bram sprawiedliwych.

20. Biedny bywa znienawidzony nawet przez swego najbliższego, a przyjaciół możnego jest wielu.

21. Kto pomiata swoim bliźnim – grzeszy; a szczęśliwy jest ten, co się lituje nad ubogimi.

22. Zaprawdę, przyjdzie się tułać tym, co knują zło; ale miłości i wierności doświadczą ci, którzy myślą o słusznym.

Przypowieści Salomona 14