7. Złoczyńcy bywają powaleni, więc ich nie będzie; ale dom sprawiedliwych się utrzyma.
8. Mąż bywa chwalony w miarę swojego rozumu; a kto jest przewrotnego serca, popadnie w pogardę.
9. Lepiej temu, który się sam uniża, chociaż posiada sługę, niż temu, co się panoszy, chociaż brakuje mu chleba.
10. Sprawiedliwy dba o życie swojego bydlęcia, a wnętrze niegodziwych jest srogie.
11. Kto uprawia swą rolę nasyci się chlebem; lecz bezmyślnym jest ten, co ugania się za marnościami.
12. Niegodziwy tęskni za połowem złych; ale korzeń sprawiedliwych wyda swój plon.
13. W uchybieniu ust jest sieć dla złoczyńcy, lecz sprawiedliwy unika biedy.
14. Z plonu swych ust każdy nasyca się dobrem; a o czym świadczą ręce człowieka – to bywa mu oddane.
15. Droga głupiego wydaje mu się prawą; a mądry słucha rady.
16. Gniew głupca objawia się niezwłocznie; jednak mądry ukrywa zniewagę.
17. Kto mówi rzetelnie – świadczy o sprawiedliwości; lecz fałszywy świadek głosi matactwo.
18. Niejeden mówi jakby kłuł mieczem; a mowa mędrców niesie ukojenie.
19. Mowa prawdy utrzyma się na wieki, ale kłamliwy język tylko na mrugnięcie oka.