Przypowieści Salomona 12:15-28 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

15. Droga głupiego wydaje mu się prawą; a mądry słucha rady.

16. Gniew głupca objawia się niezwłocznie; jednak mądry ukrywa zniewagę.

17. Kto mówi rzetelnie – świadczy o sprawiedliwości; lecz fałszywy świadek głosi matactwo.

18. Niejeden mówi jakby kłuł mieczem; a mowa mędrców niesie ukojenie.

19. Mowa prawdy utrzyma się na wieki, ale kłamliwy język tylko na mrugnięcie oka.

20. Ułuda prowadzi serce tych, co knują zło; a pewna radość dla tych, co doradzają pokój.

21. Żadne nieszczęście nie spotka sprawiedliwego, a niegodziwi przesyceni są niedolą.

22. Ohydą dla WIEKUISTEGO są kłamliwe usta; a ci, co dochowują wierności, dostępują Jego upodobania.

23. Wrażliwy człowiek tai swą wiedzę, a serce głupców wygłasza swą niedorzeczność.

24. Ręka skrzętnych będzie panować, a opieszała stanie się hołdowniczą.

25. Troska w sercu człowieka je gnębi, ale życzliwe słowo je pociesza.

26. Więcej niż bliźni posiada sprawiedliwy, a droga niegodziwych wyprowadzi ich na tułactwo.

27. Opieszałość nie złowi sobie zdobyczy, ale pilny człowiek posiada cenny skarb.

28. Na drodze sprawiedliwych jest życie, a kierunek tej ścieżki to nieśmiertelność.

Przypowieści Salomona 12