17. Miłosierny człowiek sam sobie dobrze świadczy; a okrutny dręczy swe własne ciało.
18. Niegodziwiec zdobywa wątpliwy zysk, a prawdziwą nagrodę ten, kto sieje sprawiedliwość.
19. Tak, sprawiedliwość zmierza do życia; a ten, co się ugania za złem do własnej śmierci.
20. Ohydą dla WIEKUISTEGO są przewrotni sercem; a Jego upodobaniem ci, co postępują uczciwie.
21. Ręka na to! Zły nie ujdzie bezkarnie, ale ród sprawiedliwych będzie ocalony.
22. Piękna kobieta pozbawiona rozsądku jest jak złoty kolczyk w ryju świni.
23. Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro; nadzieją niegodziwych – zaciekłość.
24. Niejeden szczodrze rozdaje, a wciąż więcej zyskuje; inny skąpi i w najniezbędniejszym, a ubożeje.
25. Dobroczynna dusza bywa rzeźwiona; a kto nasyca, bywa i sam nasycony.
26. Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; a błogosławieństwo spływa na tego, kto dostarcza żywności.