22. Błogosławieństwo WIEKUISTEGO – ono wzbogaca, a własny trud nie może do tego nic dodać.
23. Spełnienie sprośności jest dla głupca jakby zabawką; tak jak czynu mądrości dla roztropnego męża.
24. Czego się obawia niegodziwy – to na niego przypadnie; a czego pragną sprawiedliwi – to im będzie dane.
25. Jak burza, która przeciąga – tak znika niegodziwy; ale sprawiedliwy stoi na twardym gruncie.
26. Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu – tym leniwy dla tych, którzy go posyłają.
27. Bojaźń WIEKUISTEGO przymnaża dni, a lata niegodziwych zostają skrócone.
28. Nadzieja sprawiedliwych uwieńczy się radością, a otucha niegodziwych zaginie.
29. Twierdzą dla niewinnych jest postanowienie WIEKUISTEGO lecz trwogą dla złoczyńców.
30. Nie na zawsze zachwieje się sprawiedliwy; lecz niegodziwi nie będą mieszkali na ziemi.
31. Usta sprawiedliwego krzewią mądrość; a przewrotny język ulegnie zagładzie.
32. Usta sprawiedliwego umieją się podobać; a w ustach niegodziwych są tylko matactwa.