Przypowieści Salomona 1:7-19 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

7. Bojaźń Boża jest początkiem oraz pierwiastkiem wiedzy, lecz głupcy pogardzają Mądrością i napomnieniem.

8. Posłuchaj, Mój synu, napomnienia twojego ojca i nie zaniechaj nauki twojej matki.

9. Bo one są uroczym wieńcem dla twej głowy oraz zdobnym łańcuchem na twej szyi.

10. Mój synu, jeśli będą cię kusić grzesznicy – nie daj się uwieść.

11. Jeśli powiedzą: Pójdź z nami! Czyhamy na krew, bez przyczyny czatujemy na niewinnego.

12. Pochłoniemy ich żywcem jak Kraina Umarłych; ostatecznie, jak gdyby zstępujących do grobu.

13. Zdobędziemy wszelkie cenne mienie, nasze domy napełnimy łupem.

14. Wtedy będziesz miał między nami równy dział, jedna kasa będzie dla wszystkich.

15. Mój synu! Nie udawaj się z nimi w drogę, powstrzymuj swoją nogę od ich ścieżki!

16. Gdyż ich nogi zdążają ku złemu oraz się śpieszą, by rozlać krew.

17. Bo daremnie są zastawiane sidła przed oczami wszystkiego, co skrzydlate;

18. tak i ci czyhają na swoją własną krew, czatują na swoje własne życie.

19. Taki jest los wszystkich, którzy są żądni nieprawego zysku On zabiera ich własne życie.

Przypowieści Salomona 1