Pieśń Nad Pieśniami 7:7-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

7. O, jakaś ty piękna, jakaś urocza, moja miłości przerozkoszna.

8. Twoja postawa podobna jest do palmy, a twe piersi podobne do gron.

9. Pomyślałem: Chciałbym wejść na tą palmę oraz pochwycić jej gałązki; twoje piersi będą dla mnie jak winne grona, a zapach twoich nozdrzy jak zapach wonnych jabłek.

10. Twoje podniebienie jak wyborowe wino, co łagodnie spływa ku swojemu lubemu i pobudza do szeptu usta śpiących.

11. Ja jestem oblubienicą mojego i ku mnie jego pożądliwość.

12. Chodź, mój luby, wyjdźmy na pole, zanocujmy we wsiach.

13. Rano wstaniemy do winnic, zobaczymy czy się rozwinęła winorośl, czy otworzyły się pączki i czy zakwitły granaty; wtedy okażę mą miłość.

14. Już rozniosły swój zapach jabłuszka mandragory, a przed naszymi drzwiami są rozkoszne wszystkie owoce; świeże i stare, mój luby, które zachowałam dla ciebie.

Pieśń Nad Pieśniami 7