Pieśń Nad Pieśniami 7:4-10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

4. Obie twoje piersi jak młode jelonki, jak dwoje sarnich bliźniąt.

5. Twoja szyja jak wieża z kości słoniowej; twoje oczy jak sadzawki Cheszbonu u bramy Bat–Rabbim; twój nos jak wieża na Libanie, zwrócona ku Damaszkowi.

6. Twoja głowa, co spoczywa na tobie – to jakby porosły Karmel, a włosy twojej głowy jak purpura. Król został uwięziony w twoich spływających kędziorach.

7. O, jakaś ty piękna, jakaś urocza, moja miłości przerozkoszna.

8. Twoja postawa podobna jest do palmy, a twe piersi podobne do gron.

9. Pomyślałem: Chciałbym wejść na tą palmę oraz pochwycić jej gałązki; twoje piersi będą dla mnie jak winne grona, a zapach twoich nozdrzy jak zapach wonnych jabłek.

10. Twoje podniebienie jak wyborowe wino, co łagodnie spływa ku swojemu lubemu i pobudza do szeptu usta śpiących.

Pieśń Nad Pieśniami 7