Księga Sędziów 9:8-15 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

8. Pewnego razu poszły drzewa, aby namaścić sobie króla. I powiedziały do oliwnika: Bądź naszym królem!

9. Jednak oliwnik im odpowiedział: Mam zostawić moją oliwę, z powodu której sławią mnie bogowie i ludzie, a pójść, aby wznosić się nad drzewami?

10. Więc powiedziały do figowca: Ty bądź naszym królem!

11. A figowiec im odpowiedział: Mam zostawić moją słodycz oraz mój piękny owoc, a pójść, aby wznosić się nad drzewami?

12. Wtedy drzewa powiedziały do winogradu: Ty bądź naszym królem!

13. Lecz winograd im odpowiedział: Mam zostawić mój moszcz, który rozwesela bogów i ludzi, i pójść, aby wznosić się nad drzewami?

14. Zatem wszystkie drzewa powiedziały do ciernia: Ty bądź naszym królem.

15. A cierń odpowiedział drzewom: Jeśli rzeczywiście chcecie mnie namaścić na swojego króla, przyjdźcie i schrońcie się pod mój cień. A jeśli nie – wtedy z ciernia wyjdzie ogień i pochłonie cedry Libanu.

Księga Sędziów 9