7. Czynisz nas podmiotem zwady dla naszych sąsiadów, a nasi wrogowie wyśmiewają się z nas.
8. Panie Zastępów, wskrześ nas; rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.
9. Ty przeniosłeś winorośl z Micraimu, po czym wygnałeś ludy, a ją zasadziłeś.
10. Uprzątnąłeś przed nią, więc zapuściła swe korzenie i zapełniła ziemię.
11. Góry okryły się jej cieniem, a jej konary podobne do boskich cedrów.
12. Rozniosła swoje rozsady aż do morza, a swoje odrośle aż do rzeki.
13. Czemu rozwaliłeś jej ogrodzenia? Skubią ją wszyscy, co przechodzą drogą.
14. Obgryza ją odyniec z lasu, a dziki zwierz ją spasa.
15. Zwróć się, Panie Zastępów; spojrzyj z niebios, zobacz i wspomnij tę winnicę.
16. Rozsadę, którą zasadziła Twa prawica oraz szczep, co Sobie utwierdziłeś.
17. Opalona jest ogniem, pocięta; ginie od grozy Twojego oblicza.
18. Niech Twa ręka będzie nad mężem Twej prawicy; nad synem człowieka, którego sobie postanowiłeś,
19. a nie odstąpimy od Ciebie; zachowaj nas przy życiu, a będziemy wzywać Twoje Imię.