6. by wiedziało to ostatnie pokolenie. Synowie, którzy się narodzą, powstaną i opowiedzą to swoim synom. Aby w Bogu pokładali swą nadzieję,
7. nie zapomnieli spraw Boga oraz strzegli Jego przykazań.
8. By się nie stali jak ich ojcowie – rodem odstępnym i niesfornym; rodem, co nie utwierdził swego serca i nie wytrwał przy Bogu swoim duchem.
9. Synowie Efraima, zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju.
10. Nie strzegli Przymierza Boga i wzbraniali się postępować według Jego Prawa.
11. Zapomnieli o Jego dziełach oraz o Jego cudach, które im pokazał.
12. Bowiem przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Micraimu oraz na polu Coan.
13. Rozdzielił morze oraz ich przeprowadził, ustawił wody jak groble.
14. I we dnie prowadził ich obłokiem, a w nocy przy świetle ognia.
15. Rozbijał skały na puszczy oraz ich poił, jak gdyby z wielkich głębin.
16. Wydobywał strumienie ze skały i sprowadzał wodę jak rzeki.
17. Lecz jeszcze nie przestali grzeszyć przeciw Niemu i opierać się Najwyższemu na pustyni.
18. Kusili także Boga w swoim sercu, żądając jadła dla swego życia.
19. I złorzeczyli prawdziwemu Bogu, mówiąc: Czy Bóg potrafi przyrządzić stół na puszczy?
20. Oto uderzył w skałę, a wytrysnęły wody oraz rozlały się rzeki. A czy zdoła dać chleba? Czy przygotuje mięso dla Swego ludu?
21. Zatem WIEKUISTY to usłyszał, oburzył się oraz zapłonął ogień przeciwko Jakóbowi, wybuchł gniew przeciwko Israelowi.
22. Bo nie wierzyli Bogu i na Jego pomocy nie polegali.
23. Więc rozkazał obłokom z wysoka oraz otworzył bramy niebios.