35. Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką, Pan Najwyższy ich Zbawcą.
36. Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali.
37. Ale przy Nim nie wytrwało ich serce i nie byli wierni Jego Przymierzu.
38. A On, miłosierny, odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał; często odwracał Swój gniew i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości.
39. Wspomniał, że są cielesną naturą; powiewem, co przelatuje i nie wraca.