14. Z przybytku Swojej siedziby patrzy na wszystkich mieszkańców ziemi.
15. Ten, który kształtuje ich serca, zwraca uwagę na ich wszystkie sprawy.
16. Nie ratuje króla wielkie wojsko, a bohatera pełnia sił nie ocala.
17. Zawodny jest rumak w wygranej i potęgą swojej mocy nie uchroni.
18. Oto oko WIEKUISTEGO nad Jego wielbicielami, nad ufającymi dzięki Jego miłosierdziu.
19. By wybawił ich duszę od śmierci i zachował ich życie podczas głodu.
20. Nasza dusza wygląda WIEKUISTEGO, On naszą pomocą i tarczą.
21. W Nim raduje się nasze serce, bowiem w Jego Imieniu pokładamy nadzieję.
22. Niech nad nami będzie Twe miłosierdzie, WIEKUISTY, tak, jak Ci zaufaliśmy.