Księga Psalmów 139:3-15 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

3. Ty wyśledziłeś mój chód, moje leżenie i uważasz na wszystkie me drogi.

4. Bo zanim wyraz pojawi się na mym języku, WIEKUISTY, Ty już go cały znasz.

5. Ze wszystkich stron mnie opasałeś i położyłeś na mnie Twoją dłoń.

6. Niedościgłym jest dla mnie tego zrozumienie, i tak wzniosłe, że temu nie podołam.

7. Dokąd ujdę przed Twoim Duchem; dokąd się schronię przed Twym obliczem?

8. Gdybym się wzniósł ku niebu Ty tam jesteś; gdybym sobie usłał w Krainie Umarłych jesteś tuż.

9. Gdybym wziął skrzydła jutrzenki i spoczął na krańcu morza

10. nawet tam zaprowadzi mnie Twoja ręka i ujmie Twoja prawica.

11. A gdybym powiedział: Przecież ukryje mnie ciemność – i nocą stanie się światło wokół mnie.

12. Bo ciemność nie zaciemnia przed Tobą, a noc jaśnieje jak dzień; ciemność jest dla Ciebie jak światło.

13. Ty ukształtowałeś moje nerki, uformowałeś mnie w łonie mej matki.

14. Sławię Cię, bo jestem dziwnie cudowny; cudowne są Twoje twory, a moja dusza dobrze to poznaje.

15. Moja istota nie była tajna przed Tobą, kiedy się tworzyłem w skrytości, zawiązywałem się w dolnej ziemi.

Księga Psalmów 139