Księga Psalmów 119:47-55 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

47. A kochał się w Twoich przykazaniach, które umiłowałem;

48. podniósł me dłonie do Twych przykazań, które umiłowałem oraz rozważał Twe ustawy.

49. Pamiętaj Twojemu słudze o słowie, którego kazałeś mi wypatrywać.

50. To jest moja pociecha w mej niedoli, że Twoje słowo da mi żyć.

51. Zuchwali bardzo mnie wyszydzają, ale nie odstąpiłem od Twego Prawa.

52. Wspominam odwieczne Twe wyroki, BOŻE, i się pocieszam.

53. Żar mnie ogarnia wobec niegodziwych, co porzucają Twoje Prawo.

54. A dla mnie Twe ustawy są pieśniami w domu mojej pielgrzymki.

55. Nocą wspominam Twoje Imię, WIEKUISTY, i zachowuję Twoje Prawo.

Księga Psalmów 119