Księga Psalmów 119:140-155 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

140. Twoje słowo jest bardzo lite, dlatego Twój sługa je miłuje.

141. Poniżony jestem oraz wzgardzony, ale nie zapomniałem Twych przykazań.

142. Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki, a Twoje Prawo jest prawdą.

143. Przyszły na mnie niedola i ucisk, lecz Twoje przykazania są mą rozkoszą.

144. Twoje świadectwa są sprawiedliwe na wieki; oświeć mnie, abym żył.

145. Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY; i Twoich ustaw przestrzegam.

146. Wzywam Cię dopomóż mi, niech Twoich świadectw przestrzegam.

147. Wstaję o świcie i błagam, wypatrując Twojego słowa

148. Moje oczy uprzedzają nocne straże, abym rozważał Twoje wyroki.

149. Według Twojej łaski wysłuchaj mojego głosu, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego wyroku.

150. Zbliżają się do mnie ci, co idą za podstępem, a od Twojej nauki się oddalili.

151. Bliskim jesteś Ty, o BOŻE, a wszystkie Twoje przykazania są prawdą.

152. Od dawna znam Twe ustawy, że utwierdziłeś je na wieki.

153. Popatrz na moją nędzę i mnie wyswobodź, bowiem nie zapomniałem Twego Prawa.

154. Broń mojej sprawy i mnie wyswobodź; daj mi żyć według Twojego słowa.

155. Zbawienie jest dalekie od niegodziwych, bo Twoich ustaw nie pragną.

Księga Psalmów 119